تأثیر بکارگیری مدل بهینه سازی فرهنگ سازمانی آموزش به بیمار بر میزان اضطراب و رضایتمندی بیماران سوختگی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف: آموزش به بیمار به عنوان یکی از محورهای حاکمیت بالینی، در تمامی بیماران از جمله قربانیان سوختگی اهمیت دارد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مدل بهینه سازی فرهنگ سازمانی آموزش بیمار بر میزان اضطراب و رضایتمندی بیماران سوختگی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که به صورت نیمه تجربی انجام شد، 80 بیمار سوختگی به صورت غیر تصادفی انتخاب و در دو گروه مداخله (40 بیمار) و کنترل (40 بیمار) قرار گرفتند. ابتدا جلساتی جهت نهادینه سازی آموزش بیمار در پرستاران و مدیران پرستاری در ابعاد فرآیند برقراری ارتباط موثر، تصمیم گیری مشارکتی، هدف گذاری، برنامه ریزی، اجرا، ثبت، نظارت و افزایش انگیزه برگزار شد که اثربخشی این آموزش در بیماران توسط پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر و رضایتمندی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در مجموع 80 بیمار مطالعه را به اتمام رساندند. قبل از مداخله میانگین اضطراب موقعیتی در گروه کنترل و مداخله به ترتیب 40/4±12/47 و 86/4±55/45 بود که از نظر آماری معنی دار نبود (13/0=p)؛ این مقادیر پس از مداخله به ترتیب در گروه کنترل و مداخله به 36/5±70/43 و 08/4±45/38 رسیدند و اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان دادند (002/0=p). همچنین میانگین رضایتمندی افراد در گروه کنترل و مداخله قبل از مداخله به ترتیب 76/5±82/18 و 22/4±75/20 بود که پس از انجام مداخله، به ترتیب به 56/6±02/21 و 51/4±75/26 افزایش یافت که افزایش مقادیر، در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0=p). نتیجه گیری: نتایج نشانگر راهبردی بودن این مدل در ارتقای آموزش بیماران سوختگی از طریق ارتقای مهارت های آموزشی و انگیزه پرستاران، افزایش تعهد و مسئولیت پذیری سیستم بر اجرای بهینه آموزش بیمار بود؛ لذا به کارگیری این مدل در ارتقای سلامت این بیمارن پیشنهاد می گردد.